De ‘Friggitello’peper (meervoud ‘Friggitelli’) wordt gezien als een van oorsprong Italiaanse chilipeper uit de zuidoostelijke regio van Italië, tussen Napels en Rome. De Italianen zijn zo trots op hun ‘Friggitello’ dat ze vasthouden aan het idee dat het een apart ras is, maar in werkelijkheid zijn er vermoedelijk meer min of meer vergelijkbare types die in de landen rondom de Middenlandse zee circuleren.
Friggitello-pepers worden ook wel “de beroemde frituurpepers van Napels” genoemd. Zijn naam is dan ook afgeleid van het Italiaanse woord friggere, dat ‘bakken’ betekent. Dat doet ons direct denken aan zijn Spaanse soortgenoot, de ‘Pimientos de Padron’ die ook eerst moeten worden gebakken of geroosterd voordat de Spanjaarden er hun fameuze tapas mee creëren.
Deze iets gekreukte taps toelopende pepers zijn favoriet vanwege hun knapperige vruchtvlees, zoet met een tikkeltje bitter, en bijna geen heetheid (SHU 0 tot 500). Ze kunnen tot ongeveer 14 cm lang worden, maar worden gewoonlijk in het groene stadium geoogst als ze 7½ tot 10 cm lang zijn. Ze worden dan gebruikt in salades, als vulvruchtje voor lekkere gerechtjes of voor de inmaak. In Italië worden de groene pepers ook wel gebakken met knoflook en licht gekruid in olijfolie. Als de pepers langer aan de plant blijven hangen, dan kleuren ze rood.
De planten zijn tamelijk groeikrachtig en heel productief.
